การแลกเปลี่ยนสำหรับบทเรียนรอยสักได้ผลสำหรับเธอจริง ๆ

หากภาพนี้ไม่ได้ปรับโทนสีซีเปีย คุณอาจหลอกเราให้คิดว่าเป็นภาพที่ถ่ายในช่วงสองสามทศวรรษที่ผ่านมา เราหมายถึง ผู้หญิงที่สักด้วยหมึกนั้นไม่ใช่สิ่งที่พบเห็นได้ทั่วไปแค่ในทุกวันนี้ ลองนึกดูสิว่า หากม็อด วากเนอร์ เดินไปมาเมื่อศตวรรษที่แล้วจะเป็นอย่างไร! ภาพถ่ายนี้ ถ่ายประมาณปี 1911 สี่ปีหลังจากที่ม็อดแลกคู่เดทกับผู้ชายเพื่อเรียนรู้การสัก

ทั้งบทเรียนและการออกเดทผ่านไปด้วยดี เมื่อม็อดและกัสลงเอยด้วยการแต่งงาน และเธอก็กลายเป็นช่างสักหญิงคนแรกที่ได้รับการยอมรับในสหรัฐฯ Loretta ลูกสาวของพวกเขายังคงอยู่ในธุรกิจของครอบครัวและกลายเป็นช่างสัก

ถ้าเธอสวมชุดนั้นวันนี้ PETA จะสังหารเธอ

เมื่อศตวรรษที่ 19 สิ้นสุดลง ตระกูลแวนเดอร์บิลต์เป็นหนึ่งในตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในสหรัฐอเมริกา ร่ำรวยจากการขนส่งสินค้าและทำทางรถไฟ พวกเขายังถูกมองว่าเป็นคนนอกชั้นต่ำโดยคนหัวสูงในสังคมชั้นสูงของนครนิวยอร์ก ในปี 1883 อัลวา แวนเดอร์บิลต์ ตัดสินใจว่าเธอจะเปลี่ยนคำดูถูกนี้ทั้งหมด ด้วยเสื้อผ้าแฟชั่นของเธอ แวนเดอร์บิลต์ใช้เงิน 250,000 ดอลลาร์ (เกือบ 6 ล้านดอลลาร์ในปัจจุบัน) กับการออกแบบ แต่มันก็ได้ผลดีทีเดียว

มีผู้ร่วมเปิดตัวและเจ้าพ่อที่สำคัญที่สุดของเมืองประมาณ 1,200 คนเข้าร่วม ในหมู่พวกเขาคือ Kate Fearing Strong นักสังคมสงเคราะห์ ค่อนข้างน่าแปลก ที่เครื่องแต่งกายของเธอประกอบด้วยที่คาดผมแมวแท๊กซี่ ซึ่งทำด้วยหางแมวจริงๆ เจ็ดหางที่เย็บติดกับกระโปรงของเธอ

ภาพถ่ายที่มีอายุมากกว่าหนึ่งศตวรรษไม่ควรเป็นเรื่องตลก

หากคุณเคยเห็นภาพถ่ายยุควิกตอเรียหลายภาพ คุณจะรู้ว่าเกือบทั้งหมดมีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกัน นั่นคือผู้คนในภาพนั้นดูเหมือนพวกเขากำลังไปร่วมงานศพ สิ่งที่น่าตลกคือ การถ่ายภาพกับญาติผู้ล่วงลับนั้นค่อนข้างเป็นที่นิยม แม้ว่าทุกคนในภาพจะยังมีชีวิตอยู่ แต่รอยยิ้มก็หายากมาก อาจเกี่ยวข้องกับเวลาเปิดรับแสงนานซึ่งวัดเป็นนาที

หรืออาจจะเป็นรูปถ่ายที่มีราคาแพงเกินไปที่จะเข้ามาดู ไม่ว่าในกรณีใด ผู้คนมักจะดูมืดมนเหมือนสัปเหร่อ ยกเว้นผู้หญิงคนนี้ ดูความมีชีวิตชีวาของผู้หญิงคนนี้สิ

หนึ่งในนั้นคืออาชญากรที่ฉาวโฉ่ที่สุดในศตวรรษที่ 20

หากคุณไม่รู้อะไรเกี่ยวกับรูปภาพนี้ ดูเหมือนว่าจะเป็นแค่สแนปช็อตเก่าๆ แบบสุ่มของยุคอดีต เมื่อคุณรู้แล้ว คุณก็อดไม่ได้ที่จะอ้าปากค้าง ขออนุญาตเกริ่นเรื่องก่อน ภาพถ่ายนี้ถ่ายที่ร้าน Marco’s Cafe ในดัลลัส ประมาณปี 1929 ไม่ต้องสนใจชายคนนั้น – เขาไม่ใช่คนสำคัญจริงๆ ดูผู้หญิงคนนั้นสิ แม้ว่าคุณจะไม่รู้จักเธอ แต่คุณก็คงเคยได้ยินเกี่ยวกับเธอ

รู้ยังว่าเธอคือใคร? นั่น บอนนี่ เอลิซาเบธ ปาร์คเกอร์ อายุ 18 ปี ในปีต่อมา เธอจะได้พบกับชายคนหนึ่งชื่อไคลด์ แบร์โรว์ และพวกเขาได้ลงมือก่ออาชญากรรมที่อื้อฉาวที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์

ลองนึกภาพเวลาไปเที่ยวทะเลแล้วอาจถูกตำรวจจับ

อ๊ะ รูปนี้มาจากการซ้อมเพลง Dancing With the Stars เวอร์ชั่นแรกๆ ใช่ไหม? ไม่ใช่ แน่นอนว่าในช่วงทศวรรษที่ 1920 ชื่อ Roaring Twenties อาจเป็นที่รู้จักกันดี เพราะเป็นช่วงเวลาแห่งความก้าวหน้าและมีการเปลี่ยนแปลงที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนซึ่งทำให้หลายสิ่งหลายอย่างเป็นที่จดจำ

พวกเขาน่าจะเป็นทศวรรษแรกที่ทันสมัยที่สุดของศตวรรษที่ 20 น่าเสียดายที่ความก้าวหน้าทั้งหมด จบลงที่ผู้หญิงคนนี้

ภาพนี้มาจากชิคาโกในปี 1922 และผู้หญิงคนนั้นไม่ได้กำลังเต้นบอลรูมนะ แต่เธอกำลังถูกจับ เธอเป็นอาชญากรหรอ? เปล่าเลย เธอแค่สวม “ชุดว่ายน้ำ” ซึ่งถือว่าเป็นสิ่งผิดกฎหมายในเวลานั้น และผู้หญิงมักจะถูกจับจำคุกหรือถูกปรับเพราะสวมชุดว่ายน้ำ

เพียงถ่ายภาพบนชั้น 61 ของตึกไครสเลอร์

เมื่อพิจารณาว่าทุกคนหมกมุ่นอยู่กับการถ่ายภาพมาก ชื่อ Margaret Bourke-White ไม่ใช่ชื่อที่ใช้ในครัวเรือนทั่วไป เธอเป็นช่างภาพข่าวสงครามหญิงคนแรกของอเมริกา นอกจากนี้ เธอยังเป็นช่างภาพต่างชาติคนแรกที่ได้รับอนุญาตให้ถ่ายภาพในโรงงานของโซเวียต และ Bourke-White ก็มีชื่อเสียงในสมัยของเธอมาก ๆ ซึ่งจริง ๆ แล้ว เธอร่ำรวยมากจนสามารถซื้ออพาร์ทเมนต์บนชั้น 61 ของตึกไครสเลอร์ในแมนฮัตตันได้

แม้นิตยสารไทม์ได้ลงนามในสัญญาเช่าว่าพวกเขาจะไม่ให้ผู้หญิงเช่า แต่ด้านนอกชั้น 61 นี้กลับกลายเป็นที่ถ่ายภาพนี้ในปี 1934 โดย Bourke-Whiteที่กำลังนั่งถ่ายภาพอยู่บนรางน้ำฝนรูปสัตว์นี้

สุภาพบุรุษชอบผมบลอนด์ – โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าพวกเขาเข้ายิม

ไม่มีรางวัลสำหรับการหาว่า ผู้หญิงในยิมคนนี้คือใคร เธอเป็นหนึ่งในดาราที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในศตวรรษที่ 20 ดำเนินการโดย Norma Jeane Baker ในวัยเด็ก คุณรู้จักเธอในชื่อ Marilyn Monroe ภาพนี้ดูยอดเยี่ยมใช่ไหม เราเคยเห็นมอนโรในชุดเดรสหรือเสื้อสเวตเตอร์รัดรูป แต่เราไม่ค่อยเห็นเธอในกางเกงยีนส์และบิกินี่ผ้าเทอร์รี่รัดรูป แต่เธออยู่ที่นั่

ภาพถ่ายในปี 1952 นี้เป็นส่วนหนึ่งของการถ่ายแบบให้กับนิตยสาร LIFE ซึ่งถ่ายที่อพาร์ทเมนต์แบบสองห้องของเธอที่อยู่นอกแอลเอ มีเพียงภาพถ่ายนี้ที่ใช้ขึ้นปกนิตยสารเพียงภาพเดียว และทำให้มอนโรกลายเป็นซูเปอร์สตาร์

เธอคือโทนี่ ฮอว์ก เมื่อโทนี่ ฮอว์กเรียนอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4

คุณเป็นแฟนตัวยงของซีรีส์วิดีโอเกมของ Tony Hawk หรือไม่? อย่ากลัวที่จะยอมรับว่ามันทำให้คุณดูแก่ แม้ว่าเกมแรกจะเปิดตัวในปี 1999 แต่เกมล่าสุดก็ออกมาในปี 2020 ในอีกไทม์ไลน์ คุณอาจใช้เวลาช่วงบ่ายในวัยเด็กฝึกเล่นท่า grinds and ollies ในเกมที่ชื่อว่า Ellen O’Neal’s Pro Skater ภาพเธอกำลังเล่นสเก็ตบนกระดานสองแผ่นพร้อมกันอย่างง่ายดาย

O’Neal เป็นหนึ่งในนักสเก็ตมืออาชีพหญิงคนแรกของโลก และเธอช่วยทำให้มันเป็นกระแสในปี 1970 ถึงขนาดมีการเล่นสเก็ตในตอนหนึ่งของรายการทีวี Wonder Woman ความหายนะเพียงอย่างเดียวของเธอ? เธอเกิดเร็วเกินไปเป็นสิบปี

เอกสารฉบับเดียวในลิ้นชักที่ชื่อว่า ‘เหนื่อย (มาก)‘ สำหรับเธอ

ตอนแรกเราเชื่อว่านี่เป็นภาพนิ่งจากภาพยนตร์สะท้อนสังคมในยุค 70 เกี่ยวกับตำรวจหญิงที่พบทารกในลิ้นชักโต๊ะของเธอในเช้าวันหนึ่ง แต่ไม่ใช่ นี่เป็นเรื่องจริงเบื้องหลังภาพนั้นดูบ้าบอเล็กน้อย เมื่อวันที่ 8 กรกฎาคม 1971 เด็กหญิงวัย 9 เดือนคนนี้ถูกทิ้งไว้ในห้องพักของโรงแรมในตัวเมืองลอสแองเจลิส ผู้จัดการโรงแรมโทรหาตำรวจหลังได้รับการร้องเรียนว่าเธอร้องไห้นานหลายชั่วโมง

ตำรวจ LAPD พาตัว Pat Johnson มาให้ Jell-O และคอทเทจชีสกับเธอ ก่อนจะวางเธอไว้ในลิ้นชักเพื่อให้งีบหลับ ต่อมาเธอได้รับการอุปการะเลี้ยงดูตอนนี้เรื่องนี้อาจทำเป็นภาพยนตร์ได้

การแสดงสดครั้งแรกของ Wonder Woman?

หากไม่ใช่เพราะการปรากฏตัวครั้งแรกของ Wonder Woman ในหนังสือการ์ตูนในเดือนตุลาคม ปี 1941 เราคงบอกคุณไปแล้วว่าต้องเป็นคนที่แต่งตัวเหมือนเธอ แบบสวมจิตวิญญาณเดียวกันแน่ๆ ในเดือนมีนาคม 1913 ภาพถ่ายของอิเนซ มิลฮอลแลนด์ แม้ว่าวันนี้จะไม่เป็นที่รู้จักมากนัก แต่เธอก็เป็นหนึ่งในผู้หญิงที่มีชื่อเสียงที่สุดในยุคของเธอ

ภาพถ่ายนี้ถูกถ่ายก่อนที่เธอจะนำกลุ่มซัฟฟราเจตต์เดินขบวนในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. มิลฮอลแลนด์ ผู้นำการต่อสู้เพื่อลงคะแนนเสียงของผู้หญิง เสียชีวิตด้วยวัย 30 ปี – สี่ปีก่อนที่การต่อสู้ของเธอจะชนะด้วยบทแปรญัตติฉบับที่ 19

เราหวังว่าการแข่งขันกินสปาเก็ตตี้ของสาวโชว์เกิร์ลยังคงเป็นเรื่องจริง

มีสองสิ่งที่คุณต้องรู้เกี่ยวกับภาพถ่ายปี 1949 นี้ อันดับแรก: สาวๆ ต่างก็เป็นนางโชว์ในงาน Minsky Carnival ในนิวยอร์ก ครอบครัว Minsky จัดการแสดงล้อเลียนใน Big Apple ก่อนที่พวกเขาจะหนีออกจากเมืองเพราะเป็นเรื่องอื้อฉาวเกินไป อันที่สองที่คุณต้องรู้เกี่ยวกับรูปนี้คือสาวๆ กำลังมีส่วนร่วมในการแข่งขันกินเส้นสปาเก็ตตี้ที่น่าตื่นเต้น

เห็นได้ชัดว่าช่วงทศวรรษที่ 1940 ค่อนข้างดุเดือด และการแข่งขันเหล่านี้ค่อนข้างเป็นที่นิยม กติกานั้นง่ายมาก – กินสปาเก็ตตี้โดยใช้แค่ริมฝีปากและลิ้นของคุณ สาวคนที่สองนับจากทางขวาเป็นผู้ชนะ

ก่อนที่จะสวมผ้าห่มนั้น เธอสร้างประวัติศาสตร์การกีฬาของผู้หญิง

นักกีฬาที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในโลกทุกวันนี้เป็นผู้หญิง ดูเหมือนจะไม่มีใครพูดแบบนี้ แต่ผู้หญิงคนนี้ช่วยเปลี่ยนสิ่งนั้น บอสตันมาราธอนเป็นหนึ่งในการแข่งขันวิ่งมาราธอนที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลก จนกระทั่งปี 1972 ยังไม่มีผู้หญิงคนใดเข้าร่วมแข่งขันอย่างเป็นทางการได้ จน Bobbi Gibb อยากเป็นคนแรกในปี 1966 แต่เมื่อเธอถามผู้อำนวยการการแข่งขัน เขาก็ปฏิเสธ โดยบอกว่าผู้หญิงไม่สามารถวิ่งมาราธอนได้

จากนั้น Gibb ก็เดินทางด้วยรถบัสข้ามประเทศเป็นเวลาสามวันครึ่งเพื่อพิสูจน์ว่าเขาคิดผิด เธอวิ่งแม้ว่าจะไม่เป็นทางการก็ตาม และเข้าเส้นชัยก่อนนักวิ่ง (ชาย) คนอื่นๆ ถึงสองในสาม

พระเจ้า เราคิดว่าเธอจ้องมองปลาตัวนั้นจนตาย

ขอยกความดีความชอบให้กับ Mrs. E. N. Dickerson จากนิวยอร์กซิตี้ ผู้จับปลากะพงยักษ์ตัวนี้นอกชายฝั่งนิวยอร์กในปี 1901 ได้ เจ้าปลาตัวนั้นหนัก 363 ปอนด์ และ Mrs. Dickerson ต้องใช้เวลา 55 นาทีในการนำมันมาใช้งาน ไม้มีดของเธอ คุณอาจคิดว่า 363 ปอนด์นั้นค่อนข้างใหญ่เกินสำหรับปลาที่จะชั่ง แต่คุณคิดไม่ผิดหรอก

แต่นั่นก็ไม่มีอะไรเทียบได้กับเบสตัวอื่นที่หนักถึง 560 ปอนด์! โชคไม่ดีที่ในช่วงทศวรรษที่ 70 เจ้าพวกนี้ถูกจับได้จนใกล้จะสูญพันธุ์ พวกมันยังคงถูกจัดอยู่ในสัตว์ที่ใกล้สูญพันธุ์อย่างยิ่งในปัจจุบัน โดยจัดอยู่ในประเภทเดียวกับแรดดำ

ก่อนเดสก์ท็อปและแล็ปท็อป สิ่งเหล่านี้เป็นคอมพิวเตอร์เพียงเครื่องเดียวที่มี

หากคุณเคยดูภาพยนตร์เรื่อง Hidden Figures – และถ้าคุณยังไม่เคยดู แสดงว่าคุณรู้เรื่องคอมพิวเตอร์แล้ว ไม่ๆ เราไม่ได้กำลังพูดถึงสิ่งที่คุณกำลังอ่านอยู่ตอนนี้ เรากำลังหมายถึงมนุษย์ ซึ่งมีหน้าที่ในการคำนวณ ภาพยนตร์เกี่ยวกับสตรีชาวแอฟริกันอเมริกันที่บดขยี้ตัวเลขในยุค 60 เพื่อนำนักบินอวกาศจอห์น เกล็นน์เข้าสู่วงโคจรของโลก แต่คอมพิวเตอร์มีมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 17

ก่อนหน้าที่จะมีคอมพิวเตอร์และเครื่องคิดเลขจริงๆ การคำนวณด้วยมือเป็นเพียงสิ่งเดียวที่มี และโดยปกติแล้วผู้หญิงจะทำ ภาพนี้จากยุค 50/60 แสดงให้เห็นว่าพวกเขาทำอย่างนั้นที่บ้านนายจ้าง

วิญญาณแห่งการบินที่ถูกท้องฟ้ากลืนกิน

ผู้หญิงก็เหมือนกับผู้ชาย Amelia Earhart เคยกล่าวไว้ว่า “ควรพยายามทำในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้” ในทุกสิ่งที่เธอทำในชีวิตอันแสนสั้น Earhart ทำตามตัวอย่างนั้น บางทีนั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงยังเป็นที่จดจำ และด้วยความรัก เธอยังคงเป็นนักบินหญิงคนแรกที่บินเดี่ยวข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก เธอสรุปได้อย่างสมบูรณ์แบบว่า: “การผจญภัยนั้นคุ้มค่าในตัวเอง”

แน่นอน ส่วนหนึ่งของตำนานอาจเชื่อมโยงกับการหายตัวไปของเธอในมหาสมุทรแปซิฟิกในปี 1937 ซึ่งยังไม่ได้รับการไขปริศนาอย่างเป็นทางการจนถึงทุกวันนี้หรือไม่? ในปี 1940 มีการพบกระดูกบนเกาะแปซิฟิก ซึ่งการวิเคราะห์สมัยใหม่เชื่อว่าน่าจะเป็นกระดูกของเธอ

น้ำแข็งทั้งหมดนั้นต้องมีไว้สำหรับดับไฟที่พุ่งออกมาอย่างไม่ตั้งใจ

ภาพนี้ทำให้เราหัวเราะพวกเขาทั้งคู่ เพราะงานที่ผู้หญิงสองคนทำนั้นโบราณมาก มันอาจจะเป็นงานก่อนประวัติศาสตร์ก็ได้ และเพราะพวกเธอดูแย่มาก ดังที่คุณอาจทราบแล้วหากคุณฟังในชั้นเรียนประวัติศาสตร์ ผู้หญิงเข้ามาทำงานด้วยความจำเป็นมากกว่าจะเป็นเรื่องปกติ ในช่วงสงครามโลกทั้งสองครั้ง มีชายฉกรรจ์ไม่เพียงพอที่จะทำงาน – เพราะพวกเขาเลิกต่อสู้ในความขัดแย้งระดับโลก

ผู้หญิงเข้ามาแทนที่พวกเขา เช่น ผู้หญิงเหล่านี้ที่กำลังขนน้ำแข็ง – เป็นสิ่งที่ผู้หญิงไม่เคยทำมาก่อน

หลุยส์ อาร์มสตรอง สตรีผู้ได้รับการยกย่องว่าเป็นนักเป่าแตรที่เก่งที่สุดอันดับ 2 ของโลก

ในภาพถ่ายปี 1934 นี้ วาไลดา สโนว์กำลังแสดงดนตรีออร์เคสตร้าที่ The Coliseum ในลอนดอน “วไลดาคือใคร?” คุณอาจจะถาม หลุยส์ อาร์มสตรอง ผู้รู้ดีว่าเธอเป็นใคร เขาเรียกเธอว่าเป็นนักเล่นทรัมเป็ตแจ๊สที่เก่งที่สุดเป็นอันดับสองของโลก รองจากตัวเขาเอง สโนว์ซึ่งถูกขนานนามว่า “ลิตเติ้ล หลุยส์” นั้นถือเป็นความผิดทางอาญา เกือบจะสูญหายไปจากประวัติศาสตร์แล้ว นอกจากร้องเพลงและเต้นแล้ว เธอยังสามารถเล่นเครื่องดนตรีต่างๆ ได้ 10 กว่าชนิดตั้งแต่อายุ 15 ปี

แม้จะเห็นได้ชัดว่ามีพรสวรรค์อย่างมาก แต่การที่เธอเป็นผู้หญิงหมายความว่าเธอมีโอกาสเปล่งประกายน้อยลงมาก สโนว์ไปเที่ยวในสถานที่ต่าง ๆ เช่นยุโรปและแม้แต่จีน – ในปี 1920! เธอเสียชีวิตด้วยวัย 51 ปี ระหว่างการแสดง

ชั่วขณะหนึ่งที่เราคิดว่าพวกเขากำลังรีบูต Beverly Hillbillies

เราไม่รู้ว่าใครที่อายุต่ำกว่า 60 ปีจะจำเรื่องนี้ได้ แต่ The Beverly Hillbillies เคยเป็นเรื่องที่ใหญ่ที่สุดในทีวี การแสดงนี้ดำเนินมาเป็นเวลา 9 ฤดูกาลและได้รับความนิยมอย่างมากจนเป็นแรงบันดาลใจให้เกิดการแสดงอีกสองรายการในจักรวาลเดียวกัน นั่นคือ Petticoat Junction และ Green Acres นอกจากนี้ยังเป็นตัวอย่างคลาสสิกที่นักวิจารณ์มืออาชีพเกลียดชังอย่างยิ่ง แต่ผู้คนที่บ้านกลับชื่นชอบ

เหตุผลที่เราคิดว่าเป็นจริง หากคุณไม่ได้อาศัยอยู่บนชายฝั่งใดฝั่งหนึ่ง คุณอาจมีญาติที่คล้ายกับแคลมป์เปตต์ สิ่งที่เราพยายามจะพูดคือ หญิงชราคนนี้ทำให้เรานึกถึงคุณยายจริงๆ