การดิ้นรน

ก่อนที่วินสตันจะหายตัวไปอย่างลึกลับ เลสลี่เป็นแม่บ้าน ดูแลลูกๆ และทำงานบ้าน เธอพอใจกับชีวิตของเธอและมีความสุขกับเวลาที่เธอได้อยู่กับครอบครัว แต่หลังจากการหายตัวไปของวินสตัน ทั้งครอบครัวพบว่าตัวเองอยู่ในสถานการณ์ทางการเงินที่ยากลำบากและต้องขายบ้าน

เป็นการตัดสินใจที่ยากลำบากสำหรับพวกเขา เนื่องจากบ้านหลังนี้มีความทรงจำมากมายเกี่ยวกับวินสตันอันเป็นที่รักของพวกเขา แม้จะเศร้าใจที่ต้องจากบ้านไป แต่ครอบครัวก็มุ่งมั่นที่จะทำให้สถานการณ์ดีขึ้นและเดินหน้าต่อไป พวกเขาขายบ้านและใช้เงินเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่

การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

เลสลี่และลูกๆ ของเธอต้องตัดสินใจอย่างยากลำบากที่จะย้ายไปอยู่กับพ่อแม่ของเธอ หลังจากที่สามีของเธอหายตัวไปอย่างกระทันหัน เธอมุ่งมั่นที่จะหาเลี้ยงลูกๆ ของเธอ เธอจึงทำงานพาร์ทไทม์เป็นเสมียนคีย์ข้อมูล

ในบรรดาลูกทั้งหมดของเธอ แอรอน ลูกชายของเธอได้รับผลกระทบมากที่สุดจากการหายตัวไปของพ่อ เลสลี่พยายามอย่างเต็มที่เพื่อปลอบโยนแอรอนและช่วยเขารับมือกับสถานการณ์นี้ให้ได้ แต่มันเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากสำหรับทั้งครอบครัว

ความคิดของแอรอน

แอรอนเสียใจมากเมื่อพ่อของเขาหายตัวไป เขาเป็นส่วนสำคัญในชีวิตของแอรอน และแอรอนก็มั่นใจว่าวินสตันได้ทิ้งครอบครัวไปแบบตั้งใจ เขาจึงมุ่งมั่นที่จะค้นหาว่าเกิดอะไรขึ้นกับพ่อ แต่การค้นหาของเขาก็ไร้ผล เขารู้สึกสิ้นหวัง ทำให้แอรอนเข้าไปพัวพันกับคนไม่ดีและลงเอยด้วยการติดคุก

เขาคิดว่าถ้าพ่อของเขาถูกฆ่าตาย ตำรวจคงพบศพของเขาแล้วในตอนนี้ แต่เมื่อเวลาผ่านไป ไม่พบศพ แอรอนเริ่มเชื่อว่าพ่อของเขายังมีชีวิตอยู่และซ่อนตัวจากทางการ เขามุ่งมั่นที่จะค้นหาความจริง แต่ความพยายามของเขานั้นก็ไร้ผล

การโทรแปลกๆ

เกือบสองทศวรรษหลังจากที่เขาหายตัวไป เลสลี่ได้รับโทรศัพท์แปลกๆ จากชายชาวแคลิฟอร์เนียที่อ้างว่าเป็นสามีของเธอที่เสียชีวิต เขาแนะนำตัวเองว่าชื่อควาเมะ เซคุ และบอกว่าอยากจะติดต่อกับครอบครัวอีกครั้ง

เลสลี่ผงะไปชั่วขณะ เมื่อได้รับโทรศัพท์จากสามีที่บอกว่าเสียชีวิตแล้ว ราวกับว่าเป็นเสียงที่คุ้นเคย เลสลี่สงสัยและรู้สึกไม่สบายใจ ราวกับว่ามีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับการโทรติดต่อนี้

คำอธิบาย

เลสลี่ไม่รู้เลยว่าชายที่อยู่ตรงหน้าคือวินสตันสามีของเธอ เธอต้องยอมรับว่าเขาดูคล้ายกันมาก แต่มีบางอย่างในตัวเขาที่ไม่เหมือนเดิม แม้จะสงสัยในตอนแรก แต่เลสลี่ก็ตัดสินใจที่จะให้โอกาสเซคุได้อธิบาย โดยหวังว่ามันจะช่วยเธอไขคดีของสามีได้

เซคุ อธิบายว่าเขาเป็นโรคความจำเสื่อม และนั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาจำตัวตนของเขาไม่ได้ มีคนพบเขาเดินเตร็ดเตร่อยู่บนถนนในแคลิฟอร์เนีย และเลสลี่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าเขาไปอยู่ที่นั่นได้อย่างไร เธอตั้งใจแน่วแน่ที่จะไขปริศนานี้ให้ละเอียดที่สุด และค้นหาว่าเกิดอะไรขึ้นกับสามีของเธอ

ควาเมะ เซคุ

เขาอธิบายว่าเขาอาศัยอยู่ในแคลิฟอร์เนียมาระยะหนึ่งแล้ว และไม่รู้ว่าภรรยาและลูกๆ ของเขากำลังตามหาเขาอยู่ เพื่อนของเขาจากชายฝั่งตะวันตกเป็นคนที่ช่วยเขาปะติดปะต่ออดีตของเขาและค้นหาหมายเลขโทรศัพท์ของเลสลี่ จนเขาสามารถติดต่อกับเธอได้ หลายปีแล้วที่พวกเขาไม่ได้เจอกัน และเขาหายไปนานมาก เซคุเต็มไปด้วยอารมณ์ที่หลากหลายในขณะที่รอการตอบสนองจากเลสลี่

ไม่มีความทรงจำในอดีตของเขา

เซคุจำไม่ได้ว่าเขาเคยอยู่ที่ซานดิเอโกแต่เขาได้รับชื่อใหม่จากผู้พิพากษา คือชื่อควาเมะ เซคุ เขาตัดสินใจเริ่มต้นใหม่และลงทะเบียนเรียนในวิทยาลัย

เขาทำงานหนักและในที่สุดก็ได้เป็นครู และทุกอย่างก็เป็นไปด้วยดีสำหรับเขา จนกระทั่งเขาได้ไปเที่ยวกับเพื่อนๆ ในปี 2007 ระหว่างการเดินทางครั้งนี้เซคุ เริ่มจำบางอย่างในอดีตได้ ซึ่งทำให้เขารู้ว่าเขามีตัวตนเก่าก่อนที่จะได้รับชื่อใหม่

พวกเขาไม่เชื่อเซคุ

เช้าตรู่วันหนึ่งเซคุ ถูกปลุกจากเพื่อนของเขาอย่างกะทันหัน เขายืนกรานว่าเขาได้ยิน เซคุ พึมพำชื่อ เลสลี่ ไบรท์ ในขณะที่นอนอยู่ หลังจากนั้นเขาก็มุ่งมั่นที่จะค้นหา คนที่ชื่อว่าเลสลี่ เขาค้นหาหมายเลขโทรศัพท์ของเธอและในที่สุดก็สามารถติดต่อกับเธอได้

ฟังดูแล้วเหมือว่าเซคุมีความพยายาม แต่เลสลี่และลูกๆ ของเธอกลับไม่มั่นใจว่าชายวัย 65 ปีจากแคลิฟอร์เนียคนนี้ คือพ่อที่หายไปนานของพวกเขาจริงหรือเปล่า

ในบรรดาลูกๆ ทั้งหมด แอรอนเป็นคนขี้สงสัยมากที่สุด เขาไม่เต็มใจที่จะยอมรับว่าเซคุจะเป็นวินสตันพ่อของเขาโดยไม่มีหลักฐานที่เป็นรูปธรรม

ไม่ยอมแพ้

“ไม่มีใครแค่เดินไปตามถนนแล้วพูดว่า ‘โอ้ แย่จัง ฉันไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร’” แอรอนกล่าวอย่างยืนกรานในการแถลงการณ์กับ DNA info New York แต่ข้อความนี้ยังสรุปเรื่องราวที่น่าทึ่งของเซคุชายผู้ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใครได้

แม้ว่าครอบครัวจะไม่เชื่อเรื่องของเขาก็ตาม แต่เขาก็ไม่ยอมแพ้และยังคงติดต่อกับพวกเขาเป็นเวลาหลายเดือน เขายังไปที่ศาลของแมนฮัตตัน เพื่อให้ผู้พิพากษาประกาศว่าเขาคือ วินสตัน ไบรท์ ผู้พิพากษาจะเชื่อเขาหรือไม่?

คำชี้แจง

ในรายงานของเขาเซคุเขียนว่า วินสตัน ไบรท์ มีชีวิตอยู่จริงและพบว่าตัวเองอยู่ในแคลิฟอร์เนียอย่างอธิบายไม่ได้และจำไม่ได้ว่าเขาเป็นใครหรือไปที่นั่นได้อย่างไร” หลังจากติดต่อกับครอบครัว ไบรท์ ครอบครัวนี้ก็สับสนและไม่เชื่อเขา

แม้ว่าเขาจะพยายามอธิบายสถานการณ์ของเขามากขนาดไหนก็ตาม แต่ครอบครัว ไบรท์ ก็เบื่อหน่ายกับการโทรมาของเซคุและขอให้เซคุหยุดติดต่อกับพวกเขา อย่างไรก็ตาม เซคุยังมุ่งมั่นที่จะไขปริศนานี้และไม่มีท่าทีว่าจะยอมแพ้

เขาแพ้คดี

เซคุพยายามเก็บเงินบำนาญของวินสตัน จากที่ทำงานของเขาที่ New York Telephone Co. เป็นเวลาหลายปี แต่จะทำอย่างนั้นได้ เขาจำเป็นต้องโน้มน้าวผู้พิพากษาให้ยกเลิกการประกาศการตายของ วินสตัน

น่าเสียดายที่เซคุไม่ได้รับความช่วยเหลือจากครอบครัวไบรท์และในปี 2012 เขาแพ้การสู้คดี แม้จะพยายามอย่างเต็มที่แล้ว ผู้พิพากษาก็ปฏิเสธคำขอของเขาที่จะถอนคำแถลงการณ์การเสียชีวิตของวินสตัน ทิ้งให้เซคุไม่มีเงินบำนาญที่เขาหวังว่าจะได้รับ

ชีวิตปัจจุบันของแอรอน

แอรอน ออกจากคุกเมื่อ 2 ปีก่อนที่ เซคุจะเริ่มติดต่อกับพวกเขา และตอนนี้เป็นเทรนเนอร์ส่วนตัวและเป็นนักศึกษาวิทยาลัย เขาเชื่อว่าชีวิตของเขาจะแตกต่างออกไปหากพ่อไม่ทิ้งเขาไป แอรอนได้รับการปล่อยตัวจากคุกเมื่อสองปีที่แล้ว และตั้งแต่นั้นมาเขาก็ทำงานอย่างหนักเพื่อพลิกชีวิตของเขา

ปัจจุบันเขาเป็นเทรนเนอร์ส่วนตัวและเป็นนักศึกษาวิทยาลัย และเขามุ่งมั่นที่จะสร้างบางอย่างให้กับตัวเอง เขามักจะคิดถึงอดีตของเขาและสงสัยว่าชีวิตของเขาจะเป็นอย่างไรถ้าพ่อของเขายังมีชีวิตอยู่ เขามุ่งมั่นที่จะใช้โอกาสครั้งที่สองให้คุ้มค่าที่สุดและทำให้พ่อของเขาภูมิใจ