ไซมอนพยายามไม่หายใจหรือส่งเสียงดัง และเขาก็ได้ยินอีกครั้ง ดูเหมือนว่าจะมาจากข้างนอก เสียงเหมือนมีกรวดขูดกับโลหะ เขามองออกไปนอกหน้าต่างไม่เห็นอะไรเลย และกลับเข้านอนโดยไม่รู้ว่ามีบางอย่างเคลื่อนไหวใต้บ้านของเขา

เช้าวันต่อมา ไซมอนขับรถถอยหลัง แต่รถกลับเดินหน้าแทนที่จะถอยหลัง เขาลองอีกครั้งโดยตระหนักว่าล้อถูกยึด ในที่สุดเขาก็เร่งเครื่องยนต์เพื่อให้รถพุ่งถอยหลัง เขาใจหายทันทีที่เห็นสิ่งที่อยู่ใต้ล้อรถ เมื่อมองเข้าไปใกล้ๆ ก็เห็นว่าพื้นถนนร้าวไปหมด ขณะที่เขาเฝ้าดู ถนนทั้งหมดของเขาพัง เขากระโดดถอยหลังในขณะที่คอนกรีตพังและตกลงไป เมื่อฝุ่นจับตัว เขาเห็นสิ่งที่น่าตกใจ มันคืออะไร?!

ไซมอนได้ค้นคว้าข้อมูลสถานที่ก่อนที่จะซื้อ ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าการสำรวจตามระเบียบข้อบังคับอาจไม่ช่วยให้เขาเข้าใจทางเดินลึกลับได้ ตามรายงานยังไม่มีอะไรเคยอยู่ที่นั่นมาก่อนบ้านหลังนี้ เขาและพ่อของเขาขุดโคลนที่อัดกันเป็นตันแล้วขนไปทิ้งในถัง กองดินของพวกเขาใหญ่ขึ้นทุกชั่วโมง และในไม่ช้า สิ่งสกปรก 5 ฟุตก็ถูกขจัดออก ทำให้พวกเขาสามารถลงไปตรวจสอบได้

ไซมอนปีนลงมาได้ครึ่งทางและรู้สึกว่าอาจไม่ปลอดภัย ดังนั้นเขาจึงคว้าไม้เซลฟี่จากบ้านของเขาแล้วหย่อนด้วยโทรศัพท์ลงในรูนี้ เขาสังเกตเห็นทางเดินใต้ดินและห้องที่แตกต่างกันสองห้อง!

เขาซื้อทรัพย์สินในราคา 500,000 ดอลลาร์ แต่ที่ดินนี้เคยถูกใช้มาก่อน ชายสูงอายุเป็นเจ้าของบ้านเดิมก่อนที่จะขายให้กับไซมอน อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยบอกว่ามีอะไรอยู่ข้างใต้ และเสียงก็มาจากพื้นโลกที่ตกลงมาในห้องลับนั้น!

หลังจากนั้นไม่นาน ไซมอนและพ่อของเขาก็หยุดขุดและเริ่มค้นคว้า พวกเขาค้นหาเลขที่แปลงของบ้านและเห็นว่ามันว่างเปล่าก่อนที่เจ้าของคนก่อนจะสร้างบ้าน อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ตระหนักว่านี่คือจุดยุทธศาสตร์! ไซมอนบอกว่าพ่อของเขาคิดว่ามันเป็นที่หลบภัยทางอากาศ พวกเขาใช้ Google เพื่อค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับพื้นที่และได้รู้ว่าพื้นที่นี้ถูกสร้างขึ้นในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 เจ้าของเก่ารู้ว่ามี และถมที่ตอนต่อเติมบ้าน!

ในปี 1938 และระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 เซอร์จอห์น แอนเดอร์สัน กำลังเตรียมประเทศสำหรับสงคราม เขาต้องการกลยุทธ์เพื่อปกป้องผู้คนจากระเบิด ดังนั้นเขาจึงคิดแผนอันแยบยลเพื่อทำเช่นนั้น! เซอร์จอห์นให้วิศวกรสร้างที่พักอาศัยใต้ดินราคาถูกและเรียบง่ายซึ่งสามารถฝังไว้ในสวนหลังบ้านได้ พวกมันอยู่ใกล้ดังนั้นเจ้าของบ้านชาวอังกฤษจึงสามารถหลบภัยได้ทันท่วงที โครงสร้างเหล่านี้สร้างขึ้นจากวัสดุที่มีน้ำหนักเบาและยืดหยุ่นได้ แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่ไซมอนพบ!

เจอรัลด์มองไปที่ห้องที่เขาพบและตระหนักว่าแอนเดอร์สันไม่ได้ออกแบบหลุมหลบภัยนี้ มันถูกสร้างขึ้นในช่วงเวลาเดียวกัน แต่จริงๆ แล้วมีระเบิดตกลงมาใกล้ๆ ประชาชนในพื้นที่ตกใจเมื่อรู้ว่าเมืองนี้เป็นเป้าหมาย

ชุมชนมารวมกันเพื่อสร้างที่กำบังขนาดใหญ่ที่อาจต้านทานการโจมตีทางอากาศ พ่อของไซมอนรู้ว่าเป็นเช่นนั้นเพราะมีห้องสองห้อง (หรือมากกว่า) และทำด้วยอิฐและคอนกรีต

พวกเขาลงเอยด้วยการพบหนังสือพิมพ์ที่ตัดอยู่ในห้องที่ซ่อนอยู่ห้องหนึ่ง ลงวันที่ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 และพาดหัวข่าวว่า “สนามบินลูตัน – นี่คือจุดจบหรือไม่” บทความอื่น ๆ พูดคุยเกี่ยวกับข่าวรายวันในประเทศ ไซมอนและเจอรัลด์พบหลักฐานที่พิสูจน์ว่าหลุมหลบภัยมีน้ำและอาหารเพื่อยังชีพผู้อยู่อาศัย คนส่วนใหญ่ที่ใช้ที่หลบภัยใต้ดินต้องอยู่ที่นั่นเป็นเวลาหลายวัน

กำแพงคอนกรีตเหล่านี้เสริมด้วยอิฐและปูน ซึ่งเพิ่มการป้องกันอีกชั้นระหว่างการโจมตีทางอากาศ หลังสองพ่อลูกขุดพบยังไม่เสร็จ พวกมันอยู่ลึกลงไปเพียง 5 ฟุตและเหลืออีก 5 ฟุต! ขณะที่พวกเขาค้นหา พวกเขาสังเกตเห็นว่ากำแพงด้านหนึ่งถูกก่อขึ้น ไซมอนไม่คิดว่าพวกเขาจะหาห้องเพิ่มได้ แต่เขาไม่แน่ใจ เขาลงเอยด้วยการบอกพ่อให้ทิ้งเรื่องต่างๆ ไว้ตามลำพัง แต่แล้วเรื่องราวของเขาก็กลายเป็นไวรัล!

พ่อและไซมอนยังคงขุดต่อไป ดึงดูดให้นักข่าวและเพื่อนบ้านไปที่ถนนหน้าบ้าน พวกเขาต้องการเห็นการค้นพบทางประวัติศาสตร์ที่น่าอัศจรรย์นี้ด้วย ไซมอนไม่พอใจที่ได้รับความสนใจและมุ่งความสนใจไปที่ความปลอดภัยของบ้านเพียงอย่างเดียว

ไซมอนตระหนักว่าเขาต้องบอกให้โลกรู้ถึงการค้นพบของเขา เขารู้สึกว่ามันเป็นหน้าที่ของเขาที่จะต้องแสดงประวัติศาสตร์อันยาวนานของประเทศ อันที่จริง เขาไม่ต้องการให้มันถูกลืมและหวังว่าเขาจะสามารถรักษาที่หลบภัยการโจมตีทางอากาศนี้ได้

โดยรวมแล้ว สองพ่อลูกต้องการฟื้นฟูและอนุรักษ์ที่พักพิงแห่งนี้เพื่อขึ้นทะเบียนเป็นอนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์ ในขณะที่สงครามสิ้นสุดลง เป็นช่วงเวลาไม่ควรถูกฝังหรือถูกลืม