เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นเมื่อลินน์หายตัวไป เกิดอะไรขึ้นกับเจ้าสัตว์เลี้ยงแสนรักกันนะ?เด็กชายทอมตัวน้อยรู้สึกใจสลาย
พ่อแม่ของเขาเผลอเปิดหน้าต่างห้องครัวเอาไว้ และเจ้าลินน์ก็อาจปีนโต๊ะและกระโดดหนีออกไปทางนั้น หน้าต่างนั้นอยู่สูงจากพื้นเหลือเกิน จึงเป็นไปไม่ได้ที่ลูกหมาตัวเล็กๆจะกระโดดกลับเข้ามา

เมื่อไปดูในกล้องวงจรปิด ทั้งครอบครัวก็พบว่าเจ้าหมาน้อยเดินวนรอบบ้าน ก่อนจะเดินเข้าไปในป่า

พ่อแม่ของทอมครุ่นคิดว่ามีโอกาสแค่ไหนที่ลินน์จะกลับมาบ้านเพียงลำพัง ลินน์ไม่มีทางกลับเข้ามาทางหน้าต่างแน่ๆ มันสูงเกินไปสำหรับสุนัขตัวเล็กๆ พวกเขาจึงตัดสินใจเปิดประตูหลังบ้านทิ้งเอาไว้ตลอดเวลา

5 วันผ่านไป ยังไม่มีสัญญาณว่าลินน์จะกลับบ้าน ไม่เพียงแต่ทอมที่ร้องไห้ แต่พ่อแม่ของเขาก็เศร้าเช่นกัน ป่าหลังบ้านของพวกเขามีอาณาเขตกว้างไกลกว่า 50 กิโลเมตร

การตามหาเจ้าลินน์เปรียบได้กับการงมเข็มในมหาสมุทร แต่พวกเขาก็ยังไม่ล้มเลิกความพยายาม

พวกเขาและเพื่อนบ้านช่วยกันตามหาเป็นเวลามากกว่า 1 เดือน แต่เจ้าลินน์ไม่กลับมาแล้ว ทุกคนจึงค่อยๆทำใจยอมรับว่าอาจไม่ได้เจอหน้ามันอีก

พ่อแม่พยายามนำข่าวร้ายไปบอกกับลูกชาย

“ลูกรัก พ่อกับแม่ไปตามหากันทุกที่ แต่เราไม่เจอเจ้าลินน์ของลูกเลย พวกเราขอโทษและหวังว่าลูกจะให้อภัย ลูกสามารถเลือกลูกหมาตัวใหม่ได้ถ้าลูกต้องการนะ”

แต่แล้วพวกเขาก็ได้ยินคำตอบจากทอม ที่ทำให้พวกเขาน้ำตาซึม

ทอมไม่อยากได้ยินเรื่องลูกหมาตัวใหม่ เขาบอกว่าไม่อยากได้สุนัขอีกแล้วเพราะไม่มีใครแทนที่ลินน์ได้ และลูกหมาตัวใหม่ก็อาจจะหนีหายไปจากเขาเหมือนกัน เขาคร่ำครวญอยู่แบบนี้เป็น 10 นาที

พ่อแม่รู้ดีว่าลูกชายของเขาต้องรู้สึกไม่สบายใจ แต่ไม่คิดว่าจะเป็นหนักขนาดนี้

ทอมไม่ใช่เด็กชายคนเดิมอีกต่อไปแล้ว เขาขังตัวเองอยู่ในห้องและไม่ติดต่อกับโลกภายนอก เขาดูเหมือนไม่สนใจเรื่องของสุนัขอีกแล้ว พ่อแม่ของเขาหวังว่าช่วงเวลานี้จะผ่านไปอย่างรวดเร็ว แต่ความจริงไม่เป็นเช่นนั้น

ยิ่งเวลาผ่านไป ทอมยิ่งแย่ลงเรื่อยๆ เริ่มเกิดผลกระทบที่โรงเรียน ทอมไม่รู้สึกอยากเข้าเรียน เขาทำตัวไม่น่ารักกับครูและทำให้เพื่อนร่วมชั้นอึดอัดไปด้วย ทอมเปลี่ยนไปจากเด็กชายที่ยิ้มแย้ม มีความสุข กลายเป็นคนที่ฉุนเฉียวและชอบรังแกคนอื่น

เมื่อเขาถูกไล่ออกจากห้องเรียนถึง 4 ครั้งใน 1 สัปดาห์ และพ่อแม่ของเขาต้องมาพบครูใหญ่ นั่นถือว่ามากเกินไปแล้ว

มีเพียงสิ่งเดียวที่พวกเขาสามารถทำได้

ทอมต้องเรียนอยู่ที่บ้านนับตั้งแต่นั้นมา การเรียนในห้องทำให้เขาว้าวุ่นเกินไป ไม่เพียงแต่ทอมอาจจะแกล้งเพื่อนเท่านั้น แต่มันอาจส่งผลถึงอนาคตของเขาเองด้วย

“เด็กที่ไม่มีเพื่อนอาจมีปัญหาเมื่อโตเป็นผู้ใหญ่” ครูกล่าว

การอยู่บ้านซึ่งเป็นสิ่งแวดล้อมปลอดภัยอาจเหมาะกับทอมมากกว่า เพราะสิ่งรอบตัวอันคุ้นเคยอาจทำให้พฤติกรรมของเขาเปลี่ยน และทำให้เขาสามารถกลับไปโรงเรียนได้ในเร็ววัน

อย่างไรก็ตาม การอยู่บ้านไม่ช่วยอะไรมากนัก แม่ของทอมกำลังจะสติแตก ในบ่ายวันหนึ่งที่ฝนกำลังตก เธอเห็นทอมจ้องมองไปนอกหน้าต่าง ทอมร้องได้ เธอจึงถามว่าทำไม

“ผมคิดถึงลินน์มากเลย เธอจะโอเคหรือเปล่า?”

เป็นเวลากว่า 2 ปีแล้ว ที่สุนัขแสนรักของเขาหายไป แต่ความสิ้นหวังในใจของทอมยังคงอยู่ พ่อแม่ของเขาหวังว่าเวลาจะช่วยเยียวยาจิตใจ แต่เห็นได้ชัดว่าเวลานั้นยังไม่มาถึง

แม่ของทอมพยายามเล่าเรื่องในแง่บวกเพื่อเยียวยาจิตใจ แต่นั่นก็ดูจะเป็นเรื่องเพ้อฝัน ทอมเดินคอตกออกไปด้านนอกประตูหน้าบ้านและนั่งลง ทันใดนั้นเอง ใครบางคนที่เขาไม่คาดคิดก็ปรากฏตัว

สุนัขสีน้ำตาลตัวใหญ่เดินข้ามถนนมายืนตรงหน้าเด็กชายที่กำลังร้องไห้ สุนัขตัวนั้นเห่า 2 ที และจ้องหน้าทอมพร้อมห้อยลิ้นออกมา

“ไปไกลๆเลยนะ เจ้าโง่!!!”

หลังจากนั้นไม่นานทอมก็จ้องมองสุนัขตัวนั้นใกล้ๆ ดวงตาอันเป็นประกายของมันทำให้เขานึกถึงช่วงเวลาอบอุ่นข้างเตาผิง และช่วงเวลาที่เขาวิ่งเล่นบนสนามหญ้าหลังบ้าน เขารู้จักสุนัขตัวนี้นี่นา นี่มันเจ้าลินน์นี่!!!!

ทอมวิ่งเข้าไปหาและสวมกอดเพื่อนรักของเขา ส่วนเจ้าลินน์ก็เลียหน้าทอม ก่อนที่จะเดินกลับเข้าไปในป่า

เธอมีบางอย่างมาเซอร์ไพรซ์ทอม!

ทอมวิ่งตามลินน์เข้าไปในป่า เขาตามไม่ทันเล็กน้อย ก่อนจะได้ยินเสียงเห่าของเจ้าลินน์และได้เห็นบางอย่าง…

ลินน์ได้เติบโตเป็นสุนัขผู้ใหญ่และกลายเป็นแม่แล้ว! ลูกแสนน่ารักของเธอ 3 ตัว นอนอยู่ในคูน้ำ

ทอมพาลินน์และลูกๆกลับไปหาครอบครัวที่บ้าน พวกเขามีความสุขที่ในที่สุดก็ได้พบลินน์ และรับเลี้ยงลูกๆของเธอเอาไว้ด้วย แต่หลังจากนั้นยังมีปาฏิหารย์เกิดขึ้นอีก…

ในที่สุดอาการของทอมหายก็ดี เขาและลินน์กลายเป็นเพื่อนรักกันอีกครั้ง ความรู้สึกแย่ทั้งหมดเลือนหายไป เขากลายเป็นเด็กยิ้มแย้มแบบที่เคยเป็น

หลังจากผ่านไปไม่กี่สัปดาห์ ทอมได้รับอนุญาตให้กลับไปโรงเรียน คราวนี้เขาทำตัวดีขึ้นมาก ทั้งเรียนได้เกรดดีและมีกลุ่มเพื่อนสนิทเป็นของตัวเอง ซึ่งพวกเขาก็ก็มาเยี่ยมทุกวัน แน่นอนว่าทุกคนอยากมาหาทอม แต่ก็อยากมาเล่นกับลินน์และลูกหมาด้วย

สุนัขเป็นเพื่อนที่ดีกับมนุษย์เสมอมา เช่นเดียวกับทอมและลินน์!