Η κηδεία

Η μητέρα κηδεύτηκε λίγες μέρες μετά το θάνατο της. Ο Simon ήταν πολύ μικρός να καταλάβει. Του έλειπε η μητέρα του και απλώς ήθελε να γυρίσει πίσω και να τον πάρει μια αγκαλιά. Αλλά δε γύρισε. Ο Simon έπρεπε να το αντιμετωπίσει μόνος του, χωρίς να αποκαλύψει τα συναισθήματα του. Όλοι είχαν απομακρυνθεί από αυτόν και ο πατέρας του ξεκαθάρισε πώς δεν είχε θέση στην οικογένεια. Ο πατέρας μία μέρα πριν την κηδεία πήρε καινούρια ρούχα για τα παιδιά. Όμως, εξήγησε στον Simon πώς δεν είχε χρήματα για εκείνον και τα καινούργια ρούχα αγοράσθηκαν μόνο για τα 3 αδέρφια του. Ήταν η πρώτη φορά που ο πατέρας του τον αντιμετώπισε διαφορετικά. Στην αρχή τα αδέρφια είχαν μπερδευτεί με τη συμπεριφορά του πατέρα τους, αλλά σύντομα το συνήθισαν και έκαναν το ίδιο. Ο Simon ήταν πλέον αποκλεισμένος από τα πάντα και τις περισσότερες φορές μόνος του. Τα αδέρφια του είχαν μετακομίσει και φοιτούσαν στα καλύτερα πανεπιστήμια της χώρα. Όταν ο Simon τελείωσε το σχολείο, ο πατέρας του, του εξήγησε ότι θα έπαιρνε καμία οικονομική υποστήριξη για το κολέγιο. Ο Simon δε ζήτησε καν εξηγήσεις γιατί ήξερε ότι δεν έπαιρνε καμία απάντηση.

Η διαφορετική ζωή

Ο Simon δεν πήγε στο κολέγιο και έπιασε δουλειά. Ήταν ευχαριστημένος από τη δουλειά του, αλλά δεν τον πλήρωνε τόσο καλά όσο οι δουλειές που είχαν τα αδέρφια του. Δικηγόρος, επιχειρηματίας και γιατρός. Ο πατέρας του, ανακοίνωσε στο Simon ότι δε θα είχε καμία οικονομική βοήθεια όσο τα αδέρφια του είχαν τα πάντα. Δε μισούσε την οικογένεια του, αλλά η συμπεριφορά του πατέρα του θα άφηνε σημάδια. Ενώ ο Simon ζούσε φυσιολογικά, τα αδέρφια του τα είχαν όλα πληρωμένα από τον πατέρα. Διακοπές, σπίτια και πολυτελείς εκδηλώσεις με γιορτές. Δεν ήταν εύκολο για τον Simon να παρακολουθεί όλα αυτά χωρίς να του δίνει κανένας προσοχή. Όμως, είχε φτιάξει τη δική του ζωή. Νοίκιασε ένα μικρό αγρόκτημα έξω από την πόλη. Λάτρευε τη ζωή στο χωρίο. Ήταν ήσυχα και μπορούσε να αφήσει πίσω τα οικογενειακά προβλήματα. Όμως, μια φορά τον χρόνο, ο πατέρας του τον επισκέπτονταν. Ήταν σαν ένα είδος υποχρεωτικής εκδήλωσης για τον πατέρα. Ο Simon ποτέ δεν το κατάλαβε αυτό και αναρωτήθηκε γιατί να μην ερχόταν καθόλου. Όμως, ήταν ακόμα ο γιος του.